سفر نامه اربعین - روز دهم

روز دهم 28 آبان 1395

ساعت 7 بعد از ظهر، ستون 1066

زمان طی شده 15 ساعت

زمان در حال حرکت 6 ساعت و 33 دقیقه

سرعت متوسط در حین حرکت 3.33 کیلومتر بر ساعت

تعداد قدم های ثبت شده 61419

مسافت طی شده 23.19 کیلومتر

.

رکورد رو زدیم

634 ستون اومدیم

واقعا خسته ایم و توانی توی پاهامون نمونده

خیلی فشار آوردیم به خودمون

به سختی ایستاده نماز خوندم

کف پاهام خیلی خیلی درد میکنه

ستون 1066 مدینه الزائرین امام حسن مجتبی هستیم.

با اینکه سختمون بود ولی هممون دوست داشتیم. مهمون امام حسن باشیم

آخه صبحمون هم سر سفره آقا شروع شد.

موکب مال شیعه های قطیف و مدینه ی عربستان بود.

شیر گرم میدادن .

دوباره جلو تر موقع نماز صبح رسیدیم به موکب کریم اهل بیت؛ باز هم امام حسن ع .

مثل اینکه قراره روز قبل از ورود به کربلا مهمون برادر باشیم.

درست عین پارسال.

درست مثل دو سال پیش.

مختصر خاطرات پارسال هم شاهد این قضایا هست.

نماز ظهر جمعه طبق رسم این چند ساله در طول جاده از نجف تا کربلا به صورت یکپارچه برگزار شد.

حرکتی عظیم به نیت تعجیل در فرج حجت که فقط خود پیاده روی اربعین رقیب بزرگی این اتفاق در طول تاریخه.

برای ناهار رسیدیم به مجموعه بزرگی که توسط خیرین تهران ساخته شده بود.

نمای جذاب ایرانیش از اون طرف جاده ما رو کشوند توی قسمتی که پذیرایی از زوار اونجا انجام میشه.

مسیر پیاده روی در بیشتر مواقع دو جاده موازی به فاصله کم هست.

میشه گفت یکی تند رو و دیگری کند رو هست که موکب های اسکان و پذیرایی اطراف مسیر کند رو هست که معمولا تراکم جمعیت به خاطر استراحت و قضای حاجت در اون بیشتره و طبیعتا کند تر.

رفتیم سمت موکب ایرانی.

درست روبروی درب ورودی کیوسک اینترنت رایگان که در طول مسیر به فواصل معین نصب شده بود قرار داشت.

ساعت 1 بود گفتیم 1 ساعت استراحت و بعد مجددا شروع کنیم.

اینترنت نیم ساعت از وقتمون رو گرفت

سوله اول ، سوله دوم میدادن عدس پلو :)))))

گرفتیم خوردیم ، به غایت خوشمزه و ایرانی مزاج.

تفاوت عمده در سبک ساخت و ساز ایرانی ها با بقیه اینه که بقیه اول به فکر ساخت حسینیه هستند بعد ساخت سرویس بهداشتی اون هم به تعداد کم.

خیلی کم...

اما اونچه که به چشم دیده میشد، هر جایی که ایرانی ها شروع به ساخت و ساز کرده بودن اول سرویس بهداشتی و حمام تمیز و به تعداد زیاد مهیا شده بود.

بعد رفته بودن سراغ ساخت حسینیه درست مثل همینجا که حسینیه و محل اقامت هنوز داربست بود.

درست مثل صحن حضرت زهرا در حرم مولی که هنوز نیمه کاره بود اما بهداشت زائران در اولویت بود.

.

آمدیم و آمدیم

سیب خوردیم

آمدیم...

نسکافه خوردیم...

آمدیم...

آبمیوه خوریدم...

آمدیم...

فلافل خوردیم ...

آمدیم آمدیم و با ذوق میزبانی کریم فشار آوردیم تا برسیم به شهر امام مجتبی .

گفتم خوردیم و آمدیم اما یک آمار رو گذاشتم اینجا بدم

طبق برآورد نرم افزار برای این مقدار فعالیت 2254 کالری میسوزه، حالا نباید میخوردیم تا بیاییم؟!

آیا ایمان نمی آورید؟

این متر های آخر واقعا توان نداشتیم اما رسیدیم.

این رسیدن به نفع فرداست و به نفع مقدار زمانی که از برنامه عقب بودیم.

صلاح بود...

شهر امام حسن یا مدینه الزائرین امام حسن مجتبی مجموعه ایست تحت مدیریت عتبه مقدسه حسینی شامل همه چی و به وسعت زیاد جهت رفاه زائران.

همه چی و زیاد یعنی همه خانم ها در ساختمان های شیک و تر تمیز اسکان دارن و آقایان در محوطه به صورتی که من و بابا 11 تا پتو گرفتیم که یخ نزنیم اگه 500 نفر دیگه هم اضافه بر ظرفیت بیان نفری 15 تا پتو میتونن بگیرن .

این یعنی مجموعه ی امام حسنه کریم...

کریم یعنی هر تعداد غذا که بخوایی بهت میدن حتی 9 تا برای 5 نفر البته 4 تا اضافی رو بین خلق الله پخش کردیم،خودشون زیاد دادن :)

خستم، خوابم میاد

خدافظ.