نفاق عمیق رسانه‌های غربی در پوشش اخبار لیبی

شبکه ایران- رسانه های آمریکایی و انگلیسی که از سال گذشته به حمایت سپس خط دهی به جریان آشوب در ایران پرداخته اند، مواضع جالب و در عین حال متناقضی را در قبال انقلاب های مردم مسلمان منطقه اتخاذ کرده اند.


به عنوان نمونه سران و رسانه های کشورهای غربی در جریان انقلاب مردم لیبی ابتدا از قذافی حمایت و یا سکوت کردند اما بلافاصله پس از آنکه بخش اعظم منابع نفت و انرژی لیبی به دست مردم افتاد، مواضع آنان هم دچار تغییر شد و به سمت مخالفت با معمر قذافی چرخید.


در همین راستا، رسانه هایی چون بی بی سی، صدای آمریکا و رادیو فردا که پس از کشتارهای بی رحمانه معمر قذافی از وی حمایت رسمی نمی کنند، در پوشش اخبار و تحلیل های خود به تخریب چهره انقلاب مردم لیبی می پردازند.


جالب آنکه این رسانه ها از مردم لیبی به عنوان "شورشی" یاد می کنند و برای اشاره به مزدوران قذافی که تاکنون بیش از 8000 نفر را به قتل رسانده اند از عبارت مثبت "نیروهای وفادار" استفاده می کنند.


به عنوان مثال بی بی سی عصر دوشنبه در خبری نوشت: طی یک روز نبردهای شدید در لیبی، شورشیان سعی کرده اند عملیات ضدتهاجمی نیروهای وفادار به معمر قذافی را عقب برانند.


صدای آمریکا هم در همین راستا، عنوان کرد: نیروهای وفادار به معمر قذافی، رهبر لیبی، ضد حمله ای مرگبار علیه شورشیانی که کنترل چندین شهر این کشور را بدست گرفتند، به راه انداختند.


نکته قابل تامل اینکه محافل و رسانه های غربی از اقداماتی که در جهت تامین منافع غرب و علیه دشمنان آن باشد بشدت حمایت می کنند. نمونه بارز آن برنامه های ایجاد آشوبی است که از سوی محافل صهیونیستی و کاخ سفید به جریان آشوب در ایران دیکته می شود.


رسانه های غربی در این راستا، از کسانی که برای تحقق این برنامه تلاش می کنند به عنوان "شهروندان معترض" نام می برند و حتی بدون توجه به محکومیت اقدامات این عده از طرف اکثریت مردم، جمهوری اسلامی ایران را به نقض حقوق این عده متهم می کنند.


آنان ماجرای قتل مشکوک یک فرد همچون ندا آقاسلطان را تا هفته ها بر صدر رسانه های خود می نشانند اما کشتار چندین هزار نفری در لیبی، بحرین، یمن، مصر و اردن را به راحتی در لابلای اخبار خود گم می کنند.


گفتنی است، دولت معمر قذافی از دولت های نزدیک به آمریکا و اروپا بود که نقش مهمی در تامین منابع انرژی آنان را بر عهده داشت.


غربی ها همان سیاستی که در قبال انقلاب مردم مسلمان مصر اتخاذ کردند، برای لیبی هم بکار بستند. آنان در مصر ابتدا کوشیدند حسنی مبارک را علیه مردم پایدار و محکم نشان دهند اما پس از گسترده شدن دامنه انقلاب مردم غرب ترجیح داد که منافع وجود مبارک را فدای ژست دموکراسی خواهی خود کند.


به نظر می رسد که سیاست رسانه های غربی در شورشی نامیدن مردم لیبی، زمینه سازی برای توجیه ورود نظامی آمریکا و انگلیس به لیبی باشد. تلاش آنان این است که به افکار عمومی دنیا القا شود لیبی در حال ورود به یک جنگ نامطلوب و تمام عیار داخلی است؛ جنگی که "شورشیان" و "نیروهای وفادار" دو طرف آنند.


بدین ترتیب زمینه حضور مستقیم واشنگتن و لندن بر سر چاه های نفت لیبی و روی کار آمدن رژیمی همسو برقرار می شود.




منبع